MATICA SRPSKA (osnovana u Pešti 1826, u Novom Sadu od 1864) nastala je s namerom„ da se Knjige Srbske rukopisne na svet izdaju i rasprostranjavaju, i to sada i otsad bez prestanka za svagda" i s namerom da omogući redovno izlaženje Letopisa, najstarijeg živog srpskog časopisa čiji je prvi broj 1824. uredio Georgije Magarašević. Maticu srpsku osnovali su Gavrilo Bozitovac, Jovan Demetrović, Josif Milovuk, Petar Rajić, Andrija Rozmirović, Đorđe Stanković i Jovan Hadžić, prvi predsednik.

Matica srpska je prve knjige objavila 1827. (knjige Jovana Sterije Popovića i Milovana Vidakovića), a 2007. osnovala svoj Izdavački centar koji nastavlja bogatu tradiciju Izdavačkog preduzeća.

Izdavački centar Matice srpske ima Antologijsku ediciju Deset vekova srpske književnosti (prvo kolo 2010, prvi urednik Miro Vuksanović) i Ediciju Matica (pokrenutu 2007, prvo kolo su uredili Miro Vuksanović, predlagač osnovne koncepcije Izdavačkog centra, Slavko Gordić i Milivoj Nenin).

Za Ediciju Matica svoje knjige po pozivu daju savremeni srpski pisci. Antologijska edicija izlazi prema Koncepcijskim i uređivačkim načelima. Obe edicije su u godišnjim kolima.

Izdavački centar je objavio kapitalno izdanje, u dva toma, Istorija srpske književne kritike Predraga Palavestre. Istorija zaokružuje ranije objavljenu Ediciju Srpska književna kritika u 25 tomova, objavljenih od 1975. do 1995.